Core ‘ngrato

Catarì, Catarì…
pecchè mm”e ddice sti pparole amare?!
Pecchè mme parle e ‘o core mme turmiente Catarì’?!
Nun te scurdà ca t’aggio dato ‘o core, Catarì…
Nun te scurdà…
Catarì…
Catarì, che vène a dicere
stu pparlà ca mme dà spàseme?
Tu nun ce pienze a stu dulore mio?!
Tu nun ce pienze, tu nun te ne cure…

Core, core ‘ngrato…
T’è pigliato ‘a vita mia!
Tutto è passato…
e nun ce pienze cchiù

Catarì, Catarì…
tu nun ‘o ssaje ca fino e ‘int’a na chiesa
io sò’ trasuto e aggiu pregato a Dio, Catarì…
E ll’aggio ditto pure a ‘o cunfessore: “Io stò’ a murì
pè chella llà…
Stò a suffrì
stò a suffrì nun se pò credere…
stò a suffrì tutte li strazie…”
E ‘o cunfessore, ch’è perzona santa
mm’ha ditto: “Figliu mio làssala stà, làssala stà!…”

Core, core ‘ngrato…
T’è pigliato ‘a vita mia!
Tutto è passato…
e nun ce pienze cchiù

ALESSANDRO SISCA

)

Published in: on giugno 5, 2014 at 07:13  Comments (5)